TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

maandag 15 maart 2021

Niet alles kommer en kwel bij Sylver Durnez

 Van uit Le Treport schrijft Sylver Durnez aan soldaat Maurits Buysse

Le Treport 19 sept. 1918

Maurits,

Richard heeft bij mij 5 dagen in congé gekomen en wij hebben alle dagen gaan wandelen en daarop een goed glas gedronken. Ik heb ook 5 dagen niet gaan werken. Gij kunt wel denken hoe da    t wij ons geamuseerd hebben te gare. En hij heeft nog een schoon bitje geld mede" gedaan en hij is daarmee kontent gelijk ne zot vertrokken als het zaterdag is is het veertien dagen.

Nu Maurits ik ben nog altijd in het zelfde werk en ik ben het ook al geheel gewone en ik ben toch zoo gemakkelijk alle dagen met mijn werk ik en acht het niet al wat ik hier moet doen en ik ben daar ook geerne gezien van onze directeur omdat ik wel macht hebbe om te dragen en te slepen, hetgene dat wij hier moeten doen.

Nu Maurits wij hebben ook uw portret in uwen brief ontvangen waarin gij toch zoo schoone getrokken zijt en volgens dat wij zien zoudt gij nog een merkelijk gegroet en verzwaard zijn.

Nu Maurits gij moet vele complimenten doen aan al het volk van de Roobaert. 't Is te zeggen aan de familie van Jules Vandamme dat ik het hier nog wel stelt en tot nu toe nog nooit geen honger moeten hien hebben waarover ik God bedank voor zijne weldaden die hij ons geeft want wij zijn in slechte tijden gekomen verhopende dat het algauw zal beteren.

Nu maurits als ik nog ne keer zal schrijven pijs ik wel dat ik zal verrijkt zijn. Ik moet daar niet op zetten want ik pijs wel dat gij het zsal verstaan wat dat wil zeggen.

Nu Maurits, ik sluit mijn brief met de pen maar niert met het hart. In achting groet ik u. Papier vertrek van hier door water velden en wind tot dat het zijne neeve Maurits Buyse vindt.

Hier is mijn adres: Monsieur Sylver Durnez, Rue Suzanne N62 Le Treport Seine supérieure

Geen opmerkingen:

Een reactie posten