TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

maandag 15 maart 2021

Over Marguerite, Georges en Antoinette


Het moet rond half oktober geweest zijn dat Jules Vandamme met hebbe en goed en zijn gezin is weggevlucht van de Molenhoek in gezelschap van heel wat buren naar de streek van Vlamertinge,  Poperinge, Calais en dan verder in Frankrijk tot in Bordeaux.                                                                                                                                  Hij had  zijn gezin mee nl zijn tweede echtgenote Eugenie Mahieu, Alix 21 jaar, Margriet 17 jaar, Achiel 16 jaar en de halfbroier Georges 4 jaar en halfzus Antoinette amper 2 jaar.                                                                                                                                               Martha ,19 jaar, was ergens dienstmeid, in Tourcoing dat buiten het strijdgewoel lag en niet mee was op de vlucht                                                                                                                   Achiel was bakkersgast en verbleef in  een bakkerij  in Bordeaux tot hij in juni 1916 opgeroepen werd in het leger.                                                                                                     Achiel was de dooppeter van zijn halfbroer Georges.

    Op 16/4/18 schrijft  broer Achiel  ".....ik heb wel niet veel nieuws van George. Vraagt ne keer of  hij niet vergeten heeft van te schrijven. Als hij het vergeten heeft zal ik ook vergeten van een klakje mede te brengen. Ik zal hem ne keer schrijven en vragen.  “


Op een kladbrief  van Georges om te verzenden vonden wij deze grappige tekst.

 “Lieve  Peter,     

Ik kom met groote  plijtschap een klein geld stuk op te zenden. Gij weet dat ik niet rijken ben en niet veel wind maar als ik groot ben zal ik u meer geven. Dan zult ik veel werke. Met ik en Antoinette gaat het geheel goed.                                                                                        Uw doopkind                                                                                                                   George “



In een andere brief op 6 juni 1917 schrijft hij:

Vertheuil den 10st 6m. 1917

Lieve peter,                                                                                                                                Ik ben vandaag naar mijn meter gekommen om mijne kostuum te probeeren voor de prozessie. Gij zou mij moeten zien gij zouw waarlijk kontent zijn mij te zien hoe schoon ik ben en mijn ze zuster Antoinette ook. Wij oferdit schoon werk aan den goeden God op. Lieve peter ik sluit mij briefje en geeft uw duizend kussen van verre.                                                  Uw lief doopkind                                                                                                             George

P.s. Met de  “prozessie “ bedoelt hij waarschijnlijk zijn eerste kommunie



 Op een ander kladbrief , afkomstig van Margriet vonden wij deze tekst:

Vertheuil den 2e 12m 1917

Beminde schoon broeder ( moet zijn halfbroeder),                                                                     Ik neem de pen in mij hand om u eenig woorden te schrijven en de staat onze gezondheid kenbaar te maken en verhoop van u schoon broeder het zelfde. Als gij mijne kaarte ontvangt gij zult kunne lopen. Ik heb vandage een koeie verloren. Wilt gij ze mij komen zoeken. Gij gaat dan mogen meede gaan t avond naar het hospital.                                                                                                                                  De beste groeten van geheel de familie.                                                                              Uw onderdanige schoonzuster                                                                                                Margariette

P.S. Uit een andere brief blijkt dat Margriet op het hof bij haar vader moest zorgen voor de koeien.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten