Het kamp van Auvours werd voor de oorlog als oefenterrein gefrequenteerd door verschillende Franse regimenten. Op het einde van 1914 werd deze plaats het belangrijkste opleidingscentrum voor de infanterie van het Belgische leger (5 à 6.000 rekruten). Eerst sliepen zij in tenten en later in barakken.
Het lag in een bosrijke omgeving daarover schrijft Theo Vanmeenen 24 ,ov. 1916
“ Hier in het camps d’auvours zitten wij tussen de bosschen en boomen en ik zie nooit niet anders of soldaten en het vrouwvolk is hier verre van ons. En als wij nog een zouden zien, het is een oude van 83 jaar of van 106 en dat is al een beetje oud voor ons".
Een normale dagorde van het kamp bestond uit: 06.00u Reveil
07.00u Brood en koffie
08.00u tot 11.45u Verzamelen en oefeningen
12.00u Soep uit de “ gamelle “ en wat brood
13.30u tot 17.00u Verzamelen en oefeningen
17.00u tot 18.00u Theorie
18.00u tot 20.00u Avondmaal en uitgaanstijd
De oefeningen konden ter plaatse zijn in het kamp maar bestonden ook uit dagmarsen op verplaatsing. Vaak door regen en wind. Er was niet alleen het ploeteren door slijk maar tevens het immer aanwezige hongergevoel.
De oefeningen konden ter plaatse zijn in het kamp maar bestonden ook uit dagmarsen op verplaatsing. Vaak door regen en wind. Er was niet alleen het ploeteren door slijk maar tevens het immer aanwezige hongergevoel.
.”Verschillende vrienden soldaten verbleven voor hun opleiding in het Camps d’auvours. Enkelen waren er voor verzorging na een kwetsuur zoals o.a. Theofiel Vanmeenen en Joseph Rosé en Leon Hosdez
Theofiel Vanmeenen laat weten dat hij nog steeds in het kamp is; 9 dec 1916
Theofiel Vanmeenen laat weten dat hij nog steeds in het kamp is; 9 dec 1916
“ Ik zit nog altijd in het Camp d’Auvours met mijnen voet en zweren op mijn benen. Maar ik dank wel dat ik zal genezen zijn binnen 3-4 weken want ik ben het lelijk moe. Hier moet ik hele dagen in mijn bed van den doktoor maar dat hangt mijn klooten uit. Ik ben nu niet meer benauwd van naar het front te gaan want al de mannen van de klasse 6 en 7 gaan bij de artillerie en dat is nog al goed wij zullen in geen tranché moeten zitten. “.
Ook Joseph Rosé C 295 6e compagnie werd er verzorgd. Van op het front schrijft hij
Front den 18 juni 1917
“ Beste Vriendin
Ik zou al lang geschreven hebben maar Ik vond het niet meer en heb uw adres gekregen van Theofiel Vanmeenen waar ik geweest ben in het Camp d’Auvours als ik geblesseerd was. Ik ben u weer al genezen en terug op het front. Mijn blessuur is niet erg geweest, een beetje aan mijn been van een granaat. Ik ben er maar een goede twee maanden achteruit geweest, een schoon carotje, een mensch rust een beetje uit met zo achteruit te gaan. Met mijne ouders gaat het nog altjd goed. Uw toegenegen vriend. “
Het waren niet alle jonge rekruten zo schrijft Leon Hosdez :
“ Hier komen er hele dagen toe, burgers jonge en oude om hulder dienst te leren voor soldaat. Achiel heb ik hier nog niet gezien.. Het is toch jammer voor die mannen die nu bijna grijs zijn en nog hulder dienst moeten leren. Den dikken Capon is hier ook geweest in het Camp maar is al lang naar het front,”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten