In tegenstelling met de vele brieven die in dialect
en spreektaal met heel wat taalfouten geschreven werden, hier een haast
romantische brief.
20 januari 1918
20 januari 1918
“ Nemen wij de moed jonkvrouw, lang was de nacht
in het verleden, donker schijnt de toekomst, maar geheel in de verte schitterd
een lichtend punt, een lichtje dat dra groter zal worden en zich weldra in een
blinkende zon zal ontboezemen. ’t Is de zon van vrede, van oneindige vrede die
zich aankondigt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten