TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

woensdag 23 oktober 2019

Nieuws over vrienden op de vlucht in Watou

Watou 5 sept 1916

Beste vriendin Alix,
Ik laat u weten dat wij nog allen in volle gezondheid zijn en verhoop van gijder hetzelfde.                      

Alix, ik heb al 2 brieven geschreven en van u nooit niet gehad. Ik peis dat gijder daar niet meer was. Wij zijn nog allen alhier en Scheirlings ook en nog veel andere menages van al onzen en Robert Myttenaere is nu boer op een hove, alleen voor hem en zijn zoon.

Charel is soldaat en hoe is 't met Achiel, is hij nog geen soldaat ? En met Margriet, hoe gaat het nog , en met de twee kleine en met uw ouders ? Als gij ook nog niets gehad heeft van Martha, wij hebben ook nog niet gehad van mijn zuster.

Edmond Scheirlink is ook al soldaat en Emiel moet  al gauw. Alix, al de jongens van onze streek komen dikwijls naar Watou: Joseph Verbeke en 2 Capons en 2 van Bostijns , Emiel en Jules en Joseph Rosé en al de die van Beselaere en de Rozenhoek. Ik kan nog veel klappen tegen die mannen.

Alix, hoe gaat het met Marie Vanmeenen haar man en Medard heeft 1 peerdt en Omer Lagrou heeft ook 1 peerdt en zij werken tegaar er mede en zijn kinder alle 5, het gaat goed.

Alix, ik heb al dikwijls gehoord dat gij in het wit kruis was. Als gij schrijft zegt als het waar is. of niet.
Nu meer nieuws weet ik niet en ik verwacht in t kort een antwoord en doet de complimenten aan uw ouders, broeder en zusters en de vrienden die gij kent.

Uw vriendin Irene Huyghe

Zegt ook aan uw ouders dat Bostijns waar wij geweest hebben in Poperinge zijn en dat Cyriel ook soldaat is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten