TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

maandag 11 februari 2019

Een Belgisch gesticht met 150 kinderen in St Omerr

St. Omer 23 november 1915

Beste Vrienden,

Gelijk ge op een van uw vorige brieven gevraagd heeft naar ons portret, zoo even profiteer ik er van u eene te zenden met het gedacht dat dit u zeer aangenaam wezen zal. Wat zegt ge er van en surtout van onze kleine Simonne. 

De menschen die nog woonden rond den brandhoek in Vlamertinghe zijn verleden week allen moeten vluchten, en voor mij in plaats van beteren, het verslecht

Er is hier tot Wisque een groot gesticht van Belgische kinders op 6 km van St.Omer. Ik heb gaan zien en er de twee jongste meisjes gevonden van Luise Cornette, ook twee van Gheluwe en vele van Zonnebeke. De jongens zijn daar toch zoo wel gedaan en wel gekleed. 

Mijne nichte van Gits die nonne is leert en bezorgt daar de jongens met nog 8 andere want er zijn er meer dan 150 jongens. Ik was wel verwondert van haar daar te vinden. Ik wist niet waar zij was.

Nu, de reste laat ik voor Adeline,

Uw toegenegen vriendin
Odile

Geen opmerkingen:

Een reactie posten