Waar zou dat braaf en geestig meisje nu zitten ?

Brief van een soldatenvriend -aanbidder uit Becelaere

9  9 augustus 1916
Beste vriendin,Na dikwijls gedenk te hebben aan u als oude kennisse en gepeinsd te hebben waar zou dat braaf en geerstig meisje nu zitten waar wij zoo dikwijls een moment geklapt en gelachen hebben wanneer wij nog in ons beminde Beselaere waren en wij nu steeds zoo lang van weg zijn, waar wij zooveel geerstige en plezierige dagen gepasseerd hebben en nu als ongelukkige rond gespreid zijn. Is dat nu geen waar, 

Alix 
Maar laat ons nog wat courage nemen, het kan toch niet blijven duren zoo eene oorlog en denk dat wij welhaast zullen mogen naar huis gaan. Alix ik denk dat gij algelijk nog altijd in volle gezondheid zijt en ook uw ouders en zusters en broeders,en zou het anders zijn met u het zou mij waarlijk verdriet aandoen;Ik heb het adres gekregen van Henri Bouckaert, het was ook de eerste maal dat ik hem zag sinds de oorlog en zo,               

Alix, geef ik mij de stoutigheid van u te schrijven die ik denk zal aangenaam zijn aan u.Alix, weet gij nog altijd als ik bij de naaimachiene zat en dat wij samen klapten en lachten en dat ik almeteens van mijn zelven viel en dat gij zoo verschoten hebt en zeggen Alix dat ik al in zooveel plaatsen geweest ben en toch ben ik er nog altijd.

Alix, ik heb ook al gebleseerd geweest gelijk gij misschien weet maar ik ben wederom al meer dan een jaar op het front. en dan is het dat dan Elie Soete dood geschoten is, de ongelukkigaard.

Waar is de tijd dat ik komen goeden avond zeggen heb naar de ( café) Sleerin en dat gij daar ook nog was .
Ik geloof dat het al is dat ik u te zeggen heb en ermede sluit ik mijn brief en geef u een warme handdruk van verre. In tussen verwacht ik van u een antwoord.

VandelannooteB116 4/III Armée Belge

En nog een andere vraagt zich af over haar Liefdesleven.

 " Le Vaudruil november 1917                                                                         En Alix, hoe is het met al uw vrijers. Gij zegt er zoo weinig en ik die daarin nog zoo curieus in zijt. Het is jammer dat wij zoverre zijn, wij zouden dikwijls er van doendig zijn. En Gerard Bogaert als hij komt vraagt altijd hoe het gaat met u. en als gij nog niet vrijt. En Capon hoe is het nog, komt hij nog naar u, mij dunkt dat hij nog den naasten is niet waar ?Uw beste vriendinne Adeline. "