TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

dinsdag 19 februari 2019

Martha na 4 jaar vervet en versneld

 Front /11/18  “ Ik kom u het goede nieuws vertellen. Ik heb Martha gaan bezoeken
Ik ben eerst naar nonkel Emils geweest en van daar  heb ik naar nonkel
August geweest die ook in Lauwe woont seder een jaar en dan heb Slinna met een van  nonkel
Emiels achter Martha geweest. Het was bijna donker als zij vertrokken zijn en ze zijn 's anderen
daags smorgens met Marha afgekomen.
Toen ik oorde dat ze inkwamen voelde ik bijna geen grond meer. Ge kunt peinzen meer dan
4 jaar elkander niet meer gezien hebben en ik herkende bijna haar niet meer. Zij is zoo verandert
en vervet. Zij is wel versnelt en des avond hebben wij goed gelachen, ik en Jul van nonkel August
hebben geheel den avond gezongen dat dunderde. Gij had daar ook moeten  zijn om zoo schoone
te lachen, Martha zei het ook.
Ik heb daar 2 dagen geweest en het heeft mij niet verveelt. Gij mag het geloven ik had gisteren
avond als ik thuis kwam niet veel tijd meer om te schrijven.
Nu ik en Martha hebben ons te gaar doen trekken in Lauwe en als ze gedaan zijn zal ik dan
een opzenden. Nu alice, gij mag geloven dat Martha en al, dat ze veel afgezien hebben 4 jaar lang
bij de duitsch. Het was toch zoo content van mij te zien, dat arme schaap. Maar ik was ook content . 

Nu als de congé zullen open gaan zal ik u schrijven achter geld want ik zal komen met Martha en zij hebt geen belgsch noch fransch geld, t'is al duitsch en om haren trein te betalen zal ze moeten fransch geld hebben en ik zal Martha alleszins mede hebben als ik kom. Martha hebt ook ne brief geschreven. Ik heb hem in onze boite gestoken omdat gij hem sebit zouw hebben.” "

Geen opmerkingen:

Een reactie posten