TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

woensdag 13 februari 2019

Vernieling en dood in het thuisfront



Uittreksels over de toestand te Geluwe en Beselaere.

Begin van de Ieperstraat met café De Sterre van Jan Mahieu Verbeke
Noodwoningen  te Geluwe langs de Menenstraat




Alice,
wij hebben over acht dagen een brief ontvangen van Petrus Coene en hij schrijft dat er daar een man toegekomen is uit Belgie die negen maanden tranchées gemaakt heeft voor de Duitsch en ge weet waar de hofsteede staat van Jules Sioen, ten is maar de keuken is of geschoten mar in de weide achter het hof licht het vol met deutsche lijken begraven. En al het vlasch en tabak hebben zij meegenomen om in de tranchéé. Hij heeft altijd tranchées gemaakt van Gheluwe naar den Koelenberg en vandaar naar Gheluveld, Dadizele, Meenen,Wervik. En als wij gaan weder keeren zullen wij ons niet meer erkennen, zegt dien man, al de weegen, straeten zijn al verhander en de tram loopt nog tot aan den Koelenberg en al de huizen en bosschen zijn al plat geschoten van Yper tot Dadizeele. Ge kunt peinzen wat wij nog al zullen vinden als we weeder keren.

Theofiel Vanmeenen van uit Coumont 8 oktober 1916

En nog....

Ons huis aan de Roobaert is ingeschoten. Er is een obus langs de gevel binnen gegaan maar het is niet afgebrand. En Camiel van Karel Puype is dood geschoten van de duytsche omdat hij niet wilde doen wat zij deden. Hij moeste naar Becelaere naar de kerke gaan om dynamiet te doen springen en hij wilde niet. En de hofstede van Pierre Deprez is in de lucht gesprongen. Het was een depot van munitie. En Cyriel van Soie Bulcke is ook dood, zij hebben hem moeten zere begraven op d’hofstede. Aan de kant van de Becelaerestraat staan er vele kruisen van burgers die begraven zijn en niemand weet wie daar begraven is. Het kerkhof van de Duytsche is in Bayaerts weide langs de kant van de winkel van Henri Soens)

En nog:

Wij hebben vernomen van menschen van Becelaere waarvan hun zuster te Gheluwe woont dat geheel Gheluwe, Menen, Wervik en Dadizele in Brussel toegekomen zijn. Martha en Cesarie van René Vervaecke en Martha Goemaere die gij zeker ook kent zijn dood en Sidonie Wyffels en de knechtjes van haar mans broeder zijn dood gesmeten van de bommen. En Henri Soens is ook over 8 dagen dood.

En nog:

De menschen zeggen dat wij gaan moeten vluchten hier. Den duits gaat trachten binnen te komen al Zwitserland om Frankrijk aan te komen. Om naar de Roobaert terug te keren zult gij nog wat moeten wachten want ik geloof wel dat geheel dien boel daar zal aan stukken geschoten zijn.

Er is daar een soldaat die een brief heeft ontvangen van zijn vrouw en zij schrijft dat er nog geen gebrek is van eten maar in de steden is het veel slechter, dat de menschen geen land hebben om aardappelen te planten en dat er anders geen te krijgen zijn. Er zijn hier duitsche prisonniers gekomen om bij de boeren te werken.

En nog:

Het zal voorzeker een schoone streek zijn om terug te keren, alles plat, alles verwoest, ik heb gehaperd dat er eene bom gevallen is op de Roobaert en de Sleerin is de Zuidhoek gesleerd en is blijven haperen aan Dhulsters.
















Geen opmerkingen:

Een reactie posten