TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

zaterdag 13 februari 2021

Een certifikaat om verder te vluchten uit Noord Frankrijk

 

Heel wat streekgenoten zijn gevlucht richting Fans Vlaanderen en daar gebleven. In april-  mei 1918 werd het er te gevaarlijk. Zo schrijft J. Syx , ook met medeweten van Paul Durnez naar Jules Vandamme. Zij verblijven in Vlaringhem .nabij Steenvoorde.

Blaringhem 20 Mei 19218

Lieve Vrienden,

Wij hebben met vreugde uwen brief ontvangen waarin wij zien dat gij nog altijd in volle gezondheid zijt en met ons van het zelve.

Jul, ik heb wat nog gewacht van te schrijven om reden ik ben alle daege Paul Durnez verwachtende om te trouwen en ik ging hooren wat hij daarvan zegd. 

Maar Jul zouw dat niet wel zijn van gij een certifikaet te vraegen aan den burgemeester van uwe parochie en dan naar mij te zenden zoo gauw mogelijk want zij zeggen dat zij gaan beginnen atekieren ( aanvallen) en de menschen hebben al vreeze dat zij gaan moeten vluchten. Het is nu al wel tien daegen dat zij alle daege komen met de troplains en ze doen wat om bommen te smijten de eenen  hier en den anderen daar. Zij bedeelen het een bitje omdat de menschen al een bitje zouwden heen ( hebben).

Maar wij zijn toch zo benauwd. Maar wij heerden (verdragen) onze (alzo) lang of dat wij kunnen want gij kunt nog altijd beter bestaan in uw huis of dat gij moet weg gaan want het is dier leven en nog geen brood krijgen voor uw geld? Het is hier alzoo de vluchtelingen kunnen geen brood krijgen met het geld in hun hand.

Ik heb eenen brief ontvangen van Maurice en hij zeg dat gij gaat moeten zeggen dat het familie is of dat wij niet zouwden mogen komen.

Jul, weet gij met hoeveel wij zijn ? Met vijf ik en vier kinders en den jongsten is 12 jaar gepasseerd. 

Ik peis dat gij aan mijne vraag zal voldoen. In afwachting groeten wij u allen.

Julie Syx


Blaringhem 2 juni 1918

Beste vrienden,

Ik neem de pen in mijn hand om u u te antwoorden op den brief die ik gister ontfangen heb en waarover ik zeer kontent ben.

Jul, gij vraagt of  ik al frans kan, neen maar de kinders wel en ik zal nooit geene kunnen om reden het is hier al vlams dat zij spreeken.

Paul Durnez heeft gister een wagon gaan vraagen en hij koste voor het moment geen een (hebben). Maar van zoo gauw wij een wagon heen ( hebben), wij komen en het zal niet lang duren

Maar Jul,er is hier eenen man ,die vroeg aan mij of hij had kunnen meede gaan met mij en die vroeg aan mij of ik had willen schrijven nar u achter een certifikaat en ik dorste (durfde) niet zeggen neen.

Jul, als gij liever heed(hebt) dat zij niet komen gij moet maar weer schrijven naar mij dat de burgemeester geene meer wild geven. Maar als het voor u gelijk is en niet te slechter voor ons. Zij mogen van mij mede komen en wij zouwden te gaare doen op den wagon. Hij zouw ook zijne meubels mede brengen.

Jul ik ben benauwd dat ik u zal kwaad maaken dat gij zo veele loopinge moet doen maar als het voor u wel is het zijn geheel fraaie (brave) menschen. Dat is een zeeker Seriel Tioteca en zijne vrouw en Henri Bossuit en zij woonen al te Steenbeeke.

Zoo nu Jul ik laat het bin uwe handen. Het is voor mij stijf wel en gij zouw ook moeten zgggen dat het falilie is ,Jul.

Als het wel is voor u gij mag twee huizen bezorgen en wij zouwden da    n uwe ruzie betalen als wij bij u zijn.

Jul, ik laat er u van meester al dat gij doet voor mij is wel.

Jely Six

Geen opmerkingen:

Een reactie posten