TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

maandag 1 februari 2021

Als de facteur komt en niets heeft is men geheel den dag trieste

 Honfleur 23 juli 1917

Beminde zuster,

Ik heb uw pakje ontvangen hetgeen mij veel plijzier gedaan heeft. Ook uwen brief waarop gij vraagt als het zouw wel zijn dat gij mij iets opzend. Ja dat is niet slecht, ik moet het dan niet koopen en hier alles is dier.

Ik heb geschreven naar Odile Lamaire en  onckel Camel en noch niets gehad. Gij mag geloven dat het plijzier doet als men iets ontvangt maar als de facteur komt dat men niet en hebt daar is men geheel den dag trieste.

Ik heb nog veel nieuws van Cyriel Capon, ook van mijne maaten uit Bordeaux en van St. Estephe;

Nu Cyriel doet de complimenten aan u en zegt dat hij beter was in Vertheuil dan op het front.

Nu Alix, hier aar ik ben zijn er ook vele refusiers en zij zijn allen van Moorslede, Zonnebeke en Staden. En hier is de zuster van Richard Durnez zijn vrouw. Het is al bijna een jaar dat hij getrouwd is en zij gaan allicht verrijken.

Nu ander nieuws weet ik u niet te zeggen.

Uwen broeder Achille.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten