TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

woensdag 10 februari 2021

Nieuws uit de gazette over Geluwe en nieuws over de broodrantsoenering.

 Maisons Lafitte 10  februari 1918

Beste vriendinne,

Wij hebben in de gazette nieuws gevonden over  het leeven van Gheluwe.

 Ook van een adres van een Gheluwenaere die uit gekoomen is al Holland en nu leert voor soldaat in het Camps d'Auvours met name Theopphiel Taillieu van het Roozenhoekje.                                                                                                    Leonie Vanmeenen heeft hem geschreven als hij niet weet waar dat René Vervaecke is.                                                                                                            Hij heeft haar weeder geschreven dat hij nog lang in St. Eloi gebleven heeft en veele verkocht.    En nu is hij moeten vluchten naar Gullegem.

Beste vriendinne, en de zuster van Theophiel die getrouwd was met Achiel Brouwers is gevlucht naar Brussel en Achiel is al dood van het jaar 14. Zij is nu daar met al hare kinders.

Beste vriendinne, wij zijn nog altijd in hetzelve werk, alle vier en binnen eenige dagen gaat Theopphiel in congé koomen.

Beste vriendinne wegens het brood. Het is gelijk bij u 300 grammen dat is tog te weinig om te werken. Wij moeten ons op het vleesch en de chocolat betrouwen. Wij doen lastig werk en met ons bitje brood kunnen wij daar niet meedoen.

Doe de complimenten van geheel ons huisgezin,

Maria Vanmeenen.


Op 22 februari 1918 schrijft mevr. Camiel Dewitte- Vermont

Beste Neef,

Ik heb lang gewacht van antwoorden omdat gij vroeg als wij ook de kaarte  (rantsoeneriungskaart) van brood hebben. Het is nu goed gekeurd met den 1e maart te beginnen.

500 gram voor mannevolk, 400 voor ons, 200 voor de kleine. Wij gaan ook allemaal veel broodhonger moeten lijden. En ander dingen wij krijgen het ook niet. de levensmiddelen zijn bijna niet koopelijk van de dierte en niet krijgelijk.

Beste Neef, wij zijn voorzeker gelijk gijder geheele dagen hetzelve ach dat dienen vreeden oorlog nog gedaan waare, wij zouden allen van tien jaren verjongen tegen dat wij al tezamen gaan geraken. 

Als het nog een wat oorlog is noncle Camiel gaat zot komen voor den tabac alleene. Hij krijgt geen alf genoeg.

Ik moet eindigen en druk u de hand van verre omdat ik bij u niet kan geraken.

Uwe noncle en tante

Camiel Dewitte-Vermpont

Geen opmerkingen:

Een reactie posten