TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

donderdag 4 februari 2021

Twee bijzondere brieven

 Op 28 en 29 september stuurt broer Achiel naar zijn zus een   brief op bijzonder briefpapier met tekeningen van een bekende kunstenaar Alfred Bastien.

Deze brieven zijn niet alleen interessant om hun presentatie maar ook om hun inhoud. Blijkbaar in het vluchthuis of hospitaalklooster waar Alix was werden er ook konijnen gekweekt.

Hij schreef:

"Alix, ik verlang zoo om in congee te mogen komen om een konin te fretten en het is nog zoo lang. Als er een veten (vetten) in is slaat hem maar de kop af en zend hem maar op. Ik zal hem hier fretten"

s'Anderen daags schrijft hij: " Als ge wilt steek er twee vleschen ( flessen) win in ".


Nota:

Bastien was in zijn tijd een top kunstenaar en bevriend met het koningspaar. Hij trok als vrijwilliger naar het front.
Onder stimulans van  Alfred Bastien en Léon Huygens  werd op 10 mei 1916  de  "Section Artistique " opgericht, een artistieke eenheid met de bedoeling als “frontschilder” de gruwel van de oorlog te tekenen. Ook koningin Elisabeth had mee geijverd voor het oprichten van deze artistieke legerafdeling. Reeds voordien waren er kunstenaars actief aan het front, maar deze hadden het niet altijd gemakkelijk: ze mochten niet overal komen en zomaar schetsen of foto's maken. De "Section Artistique"  werd vooral opgericht om praktische reden van makkelijke toegang tot de  locaties. Ze konden rondreizen om taferelen te tekenen als documentairemakers en front journalisten.

  Alfred Bastien werd  op 16 oktober 1917 gemuteerd naar het 22ste infanteriebataljon van het Canadese leger in Arras, niet zo ver van waar Achiel aan het front was.
Hier schilderde hij een hele reeks aquarellen van gevechten nabij Arras en Passendale. Een aantal van deze werken maken nu deel uit van de Beaverbrook Collection in het Canadian War Museum in Ottawa, Canada.  
Hij is de schilder van het “ Panorama van het ijzerfront” met een apocalyptisch afmeting van 115 m lang op 14 m hoog, tot 1925 in Brussel tentoongesteld en nadien in Oostende en in het Koninklijk Legermuseum.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten