TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

maandag 8 februari 2021

Parijs gebombardeerd

 Maisons Lafitte 10 februari 1918

Beste vriendinne,

Er is een trein toegekoomen in frankrijk en er waren 10 dooden. Zij peizen dat zij moeten bezweeken zijn van den honger.

Gijder heeft zeeker ook gezien in de gazette dat den duitsch gekoomen heeft naar Paris met bommen. 

Ik  heeft nog nooit meer benauwd gehad of dien nacht. Er waren 6 u duitsche vliegmachienen boven. Er zijn 45 dooden en 20067 geblesseert.                                                Wij gaan nu savont naar huis gaan voor te slapen. Het is daar te gevaarlijk ront al die fabrieken. Wij hebben teveel benauwt geweest. De bommen vielen  rondom het huis waar wij slapen.

Beste vriendinne,                                                                                                                         Hier in Paris zijn er ook veele americanders. Ik kan u niet zeggen hoe slechts het hier is. Men kan hier de getrouwde niet uit kennen bij de jonkheiden. Het is erg om dat gehele dagen te zien wat voor streken dat zij uitsteeken.

Beste vriendinne ,                                                                                                                          als wij nog eens te samen geraken gaat ik u veele moeten vertellen. En als gij mij weeder schrijft gelieft een temper op te zetten. Ik hebben moeten 30 centiemen betalen van seeder den 1e februari. Al de brieven die toekoomen die van geen soldaten koomen zal er taks op staan.

De complimenten van geheel ons huisgezin

Uw gebuur Maria Vanmeenen.


Klik op de brief voor een lied over de oorlog "Halleluja"

Geen opmerkingen:

Een reactie posten