TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

zaterdag 30 januari 2021

Nieuws van bekenden in Krombeke

 Maisons Lafitte 12 augustus 1917

Beste vriendinne,

Ik kom u een portret te zenden die ik doen trekken hebben binst dat Theophiel in conge was en ik zend u een maar wij zijn niet schoon getrokken. Gij moet ons goed bezien en uw gedacht zeggen. Ik ben erg vermagerd en Theophiel is ook niet vet.

Theophiel is nu bij de transpoort van de auto's.                                                                               Hij is bijna altijd in Crombeke en Clement Gekiere is ook soldaat van over een maand. Hij is in Granville Manche. Hij is maar 20 uren van uw broeder. 

Theopphiel is bij Marie Vervaecke geweest en zij moeten al weg van Crombeke en al de omstreeken.

En de vrouw van Jules Dewulf is tog zoo mager dat men haar niet meer zouw verkennen. En Adeline en Emelie gaan om te wasschen voor de hopital en de man van Marie Vervaecke peinst van ook nog te moeten gaan soldaat zijn. Zij hebben al drie kinders.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten