In Rouen daar zijn bij duizenden Belgen

 Van uit Notre Dame de Vaudreuil schrijft Odile Lamaire op 20 augustus 1916

Beste vriendin,

Geen twijfel of gij denkt dat wij allen dood en begraven zijn doordien gij van ons in zoolang het minste nieuws ontvangen hebt.

Wij bevinden ons nu in de Eure; ik ben in eene fabriek waar we vlas rooten met warme water en ook zwingelen. Ik ben er wel en win ook veel geld daarbij hebben wij een schoon huis met grooten hof en vele appelboomen. Ik ben hier 2 1/2 maanden alleen geweest en gezien ik dat gevonden heb voor goed is Adeline moeder en onze kleine Simonne nu over 4 weken bij mij gekomen, ge moet niet vragen hoe content zij waren nu al te samen te zijn.

Hier in het ronde zijn vele Belgen en alle wel. Er is veel geld te winnen surtout in Rouen daar zijn er bij duizenden. Wij zijn er maar 28 kilometers en in velo dat is maar een gedacht. Ge moet straf opletten want in Rouen verkoopen ze daar groote bruine bieren en als ge er eenige zulke drinkt, ge geraakt gestraald en gaat dan slecht om weder te keeren, maar niettemin we pakken toch ons goeste en we vagen ons botten aan de reste.

Ik heb er hier drie van Terrijns die allen goed werken. Ernest Vandecappelle is hier ook met zijn ouders en Ernest die onlangs van Engeland gekomen is en gereformeerd. Zer zijn nu nog met 3 in de tranchees. Zijn vrouw Marie Calis is dood in Yper van de Typhus met een kind van 3 weken die over eenige maanden dood is in Frankrijk.

Flamés uit de Zuidhoek werken alhier ook en  Remi Zoole. Ook heb ik eenige weken in de Seine Inférieure geweest en daar Bostijns gevonden, uw gebuur. Ze werken allen in het vlas en stellen het zeer wel. Op iedere gemeente zitten hier kennissen, ook moet ge niet vragen als we vele bezoek hebben;

Ik heb Adeline, moeder en Simonne gaan halen naar Parijs. Ze hebben 's avonds vertrokken uit St Omer om 4 uur en s' morgens om 6 ure aangekomen in Parijs.. Armand en ik waren aan de statie en hebben nog wat tijd gehad om rond te wandelen. Ze hebben wel hunne oogen moeten open zetten.

Verleden week heb ik eenen brief ontvangen van mijn ouders. Ze hebben de portretten ontvangen van Lucien en mijne twee zusters die in Bousbecque gebleven zijn. Ge moet niet vragen als mijne ouders tevreden zijn, surtout moeder die daar zooveel verdriet in had nooit geen nieuws te ontvangen, alles is rustig in Lincelles, Tourcoing, Roubaix.

Hebt goede courage want geloof mijn ziele dat den oorlog in de eerste vijf jaar zal gedaan zijn.

 Alice, hoe is het met uwen knechtenkop, groeit het voort en hoe gaat het met de vrijer ?

Dus beste vrienden, u allen de hand van verre reikende verwachten wij een antwoord met veel nieuws.