TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

vrijdag 1 januari 2021

Een certificaat voor mijn maat.

 

Soldaat kozijn Albert Verbeke schreef op 9 september 1915 van uit de Depot de Convalescents in Pourville bij Dieppe

 

" Beste nichte Alix,

Met deze laat ik u weten de staat van mijne gezondheid. Ik ben nog altijd in goede staat en verhoop van hunder allen het zelve.

Nu Nichte ik zal u nu iets vragen als het kan zijn wilt mij dat plijzier doen.

 Ik mag in kongee gaan naar mijn huis  maar ik weet nog niet wanneer en er is hier eene bij mij die zou geerne meekomen naar mijn huis maar men moet een certificaat hebben voor in kongee te gaan.                                                                                                              Ik heb een van mijn huis  en had diene  mensch eene koste hebben van u, ge zou mij en hem daar mee een groot plijzier doen. Hij zou dan ook mogen meekomen. En dan in het weerkeeren zouden wij ne keer naar uw huis komen.

Nu Nichte dat is een briefke van den burgemeester dat men moet hebben dat er daar famille of kennisse woont op die parochie.   

 Gij zout maar moeten vragen aan uw vader als hij dat zou willen doen voor mij. Ik zou liever met mijne maat komen dan alleen. Daarom vraag ik dat aan u en als het kan mijn Nichte doet dat plijzier voor dienen mensch .                                                                                                                                             

Ik zou wel schrijven naar mijn huis achter nog een maar ik heb er al twee get (gekregen).   Diene burgemeester zout altemee geen meer willen geven en alzo als ik een kan krijgen van u dan mag ik ook een keer u komen bezoeken.                                                                                                        

Dat is ne zekeren Jules Deman van Wervik. Hij heeft nog bij mij gewerkt aan de Leie en hij heeft ook geblesseert geweest en hij heeft geen famille ier in Frankrijk dat hij weet. En diene mensch zou ook geerne ne keer in kongee gaan. Alzoo zout hij kunnen in kongee gaan als ge dat wilt doen.

Nu Nichte ge moet weeten dat oorlog is en als ge ne mensch  kan alzoo een plijzier doen dat wij u dan ook kunnen een weeder dienst doen als het noodig is. Het is dan gelijk waarmee.

Nu beste Nichte zegt tegen uw vader als hij gaat naar den burgemeester dat hij maar moet zeggen dat Jules Deman famille is van hem. Hij zal dat wel krijgen en wij zijn dan alle twee op goe voet om in kongee te gaan en we zullen hulder heel ons leven geerne zien "  …..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten