TER INLEIDING


Deze 90 brieven zijn geschreven aan mijn moeder op de vlucht met haar ouders, broers en zussen diep in Frankrijk. Per geluk na moeders overlijden op zolder gevonden, werden ze ontrafeld, gelezen en herlezen, gesorteerd en verwerkt tot in een soms ontroerend verhaal in een niet meer te vergane digitale blog.

Het is het verhaal van mijn moeder als een 20 jarige dochter van “Pee” van de Roobaert ( 50 j. ) met zijn vrouw ( 45 j. ) , zijn dochter Marguerite ( 19j) en twee kleine kinderen Georges ( 4j) en Antoinette ( 2j.) Zoon Achiel , 16 jaar, werd opgeroepen in het leger en stierf aan de typhus opgelopen in de tranchés. ( Zie achiuelvandamme.blogspot.com ), Martha, 19 jaar was bij haar meester als dienstmeid gebleven en mee met haar patron op de vlucht in Duitsland. ;Vier jaar was zij lang zoek geraakt.

De brieven zijn niet van Alix maar zijn dikwijls antwoorden van brieven die zij heeft geschreven maar jammer genoeg bij de geadresseerde zijn gebleven.

De brievenschrijvers; soldaten, familieleden en vrienden uit de streek zijn treffende getuigen over de miserie , angst en het oorlogsgeweld met heel wat wensen op hoop naar vrede en terugkeer .

Volg dus geregeld deze blog: vluchtelingenpost.blogspot.com

woensdag 27 januari 2021

Naar Lourdes en een hint om zus Martha te vinden.

 

Eind juli 1917 is mijn moeder Alix naar Lourdes gereisd en daar kennis gemaakt met een dame en heer die haar bruikbare tips kon geven om haar zuster Martha terug te vinden.

Op 20 juli 1917 werd een attest of soort visum afgeleverd om naar Lourdes te reizen.

In een kladbrief in het Nederlands wellicht om te doen vertalen schreef Alix

Mijnheer,

Ik ben geheel tevreden over mijn reis naar Lourdes en hoop wel dat den goeden God mij zult toelaten nog terug te keeren want den tijd was te kort om wel te zijn.

 Ik heeft ook uw groeten afgelegt aan madame en meneer waarvoor zij veel spijt hadden dat gij niet heeft kunnen komen.

Wij wachten naar antwoorden op het adres die gij mij gegeven heeft om mijn liefste zuster te vinden. Dan zouw ik mogen zeggen dat het gij is die ons uit het verdriet geholpen heeft. Daarvoor mag ik niet nalaten u duizend maal te danken voor de goedheid die gij gehad heeft en vergeef mij enige stoutigheid u aan te spreeken. Had ik nooit naar Lourdes geweest ik had ik nooit dat geluk gehad u te kennen.

In een andere brief schrijft zij.

Mijnheer,

Ik heeft ben in de gezondheid uw brief van de 28st dezer ontvangen hetgeen mij groot plijzier doet. Ter zelver tijde ontvang ik ene brief van deze dame van Nice die gij de goedheid gehad heeft haar adres te geven. Voor het oogenblik kon zij mij maar weinig nieuws geven. Zij kende eene dame die dezelfde naam draagt van mijn zuster maar weet niet of het dezelfde is. Zij raad ons aan om naar Evian te schrijven of naar Parijs naar het Comité de Réfuges om te weten als het  mijn zuster is want deze dame weet ongelukkiglijk het adres niet maar weet dat zij in frankrijk liber is. Nu heeft deze brave madame die met mij in Lourdes was donderdag den 30st geschreven naar de Ministre de défense in Parijs.


*op4 augustus 1917 schrijft haar broer uit Honfleur dat hij van uit Lourdes een kaart ontvangen heeft

*op6 september bedankt vriendin Maria Vanmeenen haar voor de schoone medaille die zij heeft ontvangen die zij bij het scapulier van haar kinders gedaan heeft

*in november schrijft Adeline Lamaire haar:Ik heb gepeinst dat gij ging schrijven al gij ging terug zijn van uw schoone reize naar Lourdes hoe gij het gestelt heeft. Maar nooit niet gij zijt maar lui. Gij peist zeeker op andere dingen...

*en 13 oktober schrijft haar neef  Camiel Dewitte: Hertelijke dank voor uw schoonen souvenier voor de kleine. Ik zou daar ook willen gaan maar wij gaan daar nooit geraken. Het heeft daar nooit geen bedevaart uitgegaan bovendien zij weeten niet wat het is van de misse. Het zijn nooit maar de belgsche mannemenschen in de kerk te zien.

Brief van de dame uit Nice


Artikel over Lourdes in On Vlaanderen 1916


Geen opmerkingen:

Een reactie posten