Villiers den 2 maart 1917
Beminde nicht,
Met groote verwondering kom ik u eenige reegelen te schrijven dat het toch zoo lang geduurd heeft eer dat gij een keer schrijft en het nieuws laat weeten van geel de famillie.
Wij zijn ook kurjeus als het al daar ook zoo stijf gevroren hept (heeft).De menschen al hier hebben drie weeken niet kunnen werken. Het is al triestig als het zoo kouwt is zonder eene stoof. Het waare te wienschen dat wij te jaaren al in ons vaderland zijn om een keer malkander ons lief en leed te vertellen. Wij kunnen het op geen papier schrijven welke vrede dingen het zijn in dat Frankrijk.
Alix, onze Elisabeth loopt al gelijk een haaze en ze begint al te spreken maar het is vlaamsch.
En de groote complimenten van Pierre Claeys dat zij in volle gezondheid zijn. Nu, na lijden komt verblijden en na oorlog vrede.
En wij hebben het portret gehad van Achiel die ons aardig doedt dat het zoo een groote vent gekoomen is.
Schep moed en veel koeragie.
Achiel Dewitte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten